Znalezienie ideału kobiecego piękna nie jest takie proste, jak z pozoru
mogłoby się wydawać. Wątpliwości budzi kwestia istoty samego słowa „ideał”, czyli zarówno zewnętrznego wyglądu kobiety
niebiańsko pięknej jak i jej wewnętrznej nieskazitelnej urody. Jak wiadomo
kobieta od niepamiętnych czasów budziła kontrowersje swą urodą, stylem ubierania
się, czy nawet zachowaniem. Była powodem
do westchnień, natchnieniem poetów, muzą dla artystów malarzy.
Sądzę, że wybrane przeze mnie obrazy portretowanych urodziwych
kobiet, poparte przykładami z literatury, ukazały wzór kobiecej urody w różnych
epokach, w których przyszło im żyć. I tak Średniowiecze hołdowało pokornej,
szczupłej, ascetycznej, wręcz anorektycznej kobiecie. Renesans był już nieco bardziej
elastyczny, bowiem dano szanse kobiecie nieco pełniejszych kształtów, co Barok
wyolbrzymił jeszcze bardziej, bowiem zaczęła królować kobieta wysoka i dobrze zbudowana, ale za to figlarna, skora do flirtów, niestała w uczuciach i tak jak w epokach wcześniejszych
o skórze białej jak mleko. Jak kobieta zmienną jest, tak i kanon kobiecego
piękna zmieniał się nadal. Kiedy nastało Rokoko, zaczęła rządzić kobieta, która nosiła
wysoką i pudrowaną na biało perukę lub tapirowane i pudrowane na biało włosy, miała
porcelanową cerę, szczupłą talię. Rokoko
wprowadziło gorset, pomagający kobiecie w zachowaniu szczupłej sylwetki.
Oświecenie nadal zniewalało wyglądem kobiet ze szczupłą talią, którą uzyskiwano za pomocą
wspomnianego już gorsetu. Styl empire,
który wprowadziła cesarzowa Józefina, uwolnił kobiece ciało od tej ogromnej
niewygody. Suknie zaczęto szyć z delikatnych i dość cienkich materiałów. Zatem,
by osłonić się przed zimnem, kobiety swe delikatne ramiona okrywały szalem
często kaszmirowym. Romantyzm niestety znowu zmienił styl uczesania i ubierania
się. Pojawiły się krynoliny, falbanki, rękawiczki, kapelusze. Kobieta epoki Romantyzmu stała się puchem marnym, budziła miłość tylko po przelotnym na nią
spojrzeniu, rozczarowywała, powodowała cierpienia, ale była ubóstwiana. Zgrabna,
szczupła w kibici, w sukni z krynoliny, ze wspaniałą fryzurą w postaci
misternie ułożonych loczków, mąciła w sercach mężczyzn. Pozytywizm przyniósł
kolejne zmiany. Choć nadal królowała kobieta szczupła w talii, to jej suknia
wyglądała już nieco inaczej. Kobieta epoki Pozytywizmu nosiła suknię z
turniurą, w dłoni trzymała parasolkę, a na głowę zakładała zgrabny kapelusik, a
przy tym pracowała dla dobra ogółu. Niepożądanym wzorcem była kobieta, która
żyła tylko po to, by być piękną i budzić ogólny zachwyt. Znakomitym przykładem takiego podejścia do ideału kobiety
dowiadujemy się z powieści tworzonych w tej epoce. Młoda Polska to epoka, w
której bezapelacyjnie rządziła rudowłosa i długonoga wyemancypowana piękność.
Kobieta wykształcona, równorzędna towarzyszka mężczyzn w prowadzeniu rozmów.
Międzywojnie dostarczyło kolejnych zmian w widzeniu kanonu kobiecego piękna. Kobieta Międzywojnia to mieszanka dobroci i zła w jednym. Cechowała ją wysmukła sylwetka, kruczoczarne, króciutko przycięte
włosy „na pazia”, gładko ułożone, ze specyficzną grzywką nad czołem i pejsikami
przy uszach, niewielki biust i odcięta na poziomie bioder suknia zakrywająca
kolana. W 1928 roku Amerykanie[1] opracowali
pierwsze na świecie zestawienie najważniejszych elementów wyglądu ówczesnych
królowych piękności, których to zespolenie pozwoliło im uzyskać esencję
nieskazitelnego piękna kobiecego. Ta mikstura różnych cech
wyglądu wielu kobiet nieco różniła się od wyglądu pięknej Polki Międzywojnia, choć jak to zwykle bywa miała także wiele części wspólnych. W minionym stuleciu
kanon kobiecego piękna zmieniał się nazbyt często, by można byłoby za nim nadążyć.
Raz idealne były kobiety – tzw. chłopczyce o androgenicznych kształtach, innym
razem wzorem do naśladowania stała się Marylin Monroe. Obecnie na kanon piękna
kobiecego ma wpływ świat telewizji,
reklamy i biznesu, który hermetycznie określa wizerunek idealnie pięknej
kobiety. Dominuje obraz kobiety szczupłej, o błyszczących i długich włosach,
niebotycznie długich nogach bez cellulitu, z jędrnymi pośladkami, płaskim
brzuchem, dużymi i krągłymi piersiami, wielkimi oczami i rzęsami długości
najlepiej kilku cm, zmysłowymi ustami na ślicznej, gładkiej twarzy bez żadnych przebarwień i zmian skórnych. Kobieta to ciało, reszta to raczej dodatek do
tego idealnego ciała.
Wiadomym jest, że obecny kanon kobiecego piękna jest
wysoce wygórowany i prawie nieosiągalny dla średniozamożnej kobiety, bowiem
bycie piękną i w zgodzie z panującą modą, wymaga nie tylko poświęceń, ale i
znacznych pieniędzy. I tak oto australijska redakcja magazynu "Marie Claire" [2]
wykorzystała wiadomości zebrane od znanych chirurgów plastycznych z całego
świata, by dowiedzieć się, jakich gwiazd
uroda cieszyła się w 2012 roku największym zapotrzebowaniem u kobiet
dokonujących zmian w swym wyglądzie. I
tak powstała idealna kobieta o zniewalającym pięknie. Serwis
poświęcony urodzie feelunique.com, poprosił
ponad 9 tys. czytelniczek do głosowania na nienaganne wręcz idealne części ciała popularnych
kobiet, po czym skomponował zestaw składający
się na "kobietę idealną", czyli kobietę marzeń. Uczesanie
zaczerpnięto od Kate Middleton, kości policzkowe od Keiry Knightley, oczy
od Cheryl Cole, brodę od Gwyneth
Paltrow, najładniejsze brwi od aktorki Megan Fox, nosek od Kate Beckinsale,
usta od Angeliny Jolie, piersi od Kelly Brook. Jednak wg
naukowców to osiemnastoletnia Brytyjka [3] Florence Colgate jest prawdopodobnie
najpiękniejszą kobietą świata. Ma jasną karnację skóry, duże niebieskie oczy, wysokie kości
policzkowe, pełne usta i na dodatek blond włosy. Według naukowców, symetria
twarzy jaką posiada piękna Brytyjka, odgrywa niepoślednią rolę w postrzeganiu
urody tej młodej kobiety. Stosunek odległości uszu od źrenic wynosi niemalże 2:1, odległość oczu od
ust jest jedną trzecią odległości pomiędzy jej brodą a linią włosów.
Takich
zestawień można mnożyć, jednakże każdy z nas wie, co się podoba w danej
kobiecie, na co zwraca uwagę, gdy widzi ją po raz pierwszy i jest to zwykle
zależne od płci. Reasumując, współczesna kobieta, to kobieta pracująca,
niezależna od mężczyzn, zadbana, elegancka, mająca możliwość decydowania o
sobie. Jednakże, nie można jednoznacznie sprecyzować jak powinna idealna kobieta wyglądać i jakie
powinna reprezentować cechy charakteru. I dlatego konkluzją będzie
utwór zatytułowany „Jej portret”, który odpowie na pytanie: Jaka jest kobieta?
Tego nie wie nikt, nawet ona sama.
|
Jej portret [4] Bogusław Mec Jonasz Kofta Song O Ciszy (CD 1996), Na
Wszystkich Dworcach Świata, Jonasz Kofta - Piosenki (CD 1993) Tekst Jonasz Kofta Kompozytor Antônio Carlos Jobim
|
|
|
Naprawdę jaka jesteś nie
wie nikt
Bo tego nie wiesz nawet sama Ty W tańczących wokół szarych lustrach dni Rozbłyska Twój złoty śmiech Przerwany w pół czuły gest W pamięci składam wciąż Pasjans z samych serc Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt To prawda nie potrzebna wcale mi Gdy nie po drodze będzie razem iść Uniosę Twój zapach snu Rysunek ust, barwę słów Niedokończony, jasny portret Twój Uniosę go ocalę wszędzie Czy będziesz przy mnie, czy nie będziesz Talizman mój, zamyśleń nagłych Twych i rzęs Obdarowany Tobą miła Gdy powiesz do mnie kiedyś: wybacz Przez życie pójdę oglądając się wstecz |
Wokaliza
Uniosę go ocalę wszędzie.. Czy będziesz przy mnie, czy nie będziesz Talizman mój, zamyśleń nagłych Twych i rzęs Obdarowany Tobą miła Gdy powiesz do mnie kiedyś: wybacz Przez życie pójdę oglądając się wstecz
Naprawdę jaka jesteś nie
wie nikt
To prawda nie potrzebna wcale mi Gdy nie po drodze będzie razem iść Uniosę Twój zapach snu Rysunek ust, barwę słów Niedokończony, jasny portret Twój |
[1] Tak wyglądała kiedyś twoja babcia. [online]. [Dostęp: 04 maja 2013].
Dostępny w Internecie : <http://facet.wp.
pl/kat, 1034179,wid,15335912,wiadomosc.html?ticaid=11086f>
[2] Sześć w jednym , czyli piękność spod skalpela. [online]. [Dostęp: 04 maja 2013].
Dostępny w Internecie : <http://facet.
wp.pl/galeriazdjecie.html?kat=1033383&img=15283912&gid=15283904>
[3] Oto najpiękniejsza kobieta świata. Udowodnione
naukowo. [online]. [Dostęp: 04 maja
2013]. Dostępny w Internecie :
http:<//www.rmf24.pl/news-oto-najpiekniejsza-kobieta-swiata-udowodnione-naukowo,nId,601769>
[4] J. Kofta, Antônio Carlos
Jobim. Jej portret. [online]. [Dostęp: 09 marca 2013]. Dostępny w Internecie :
http:<//www. tekstowo.pl/piosenka,boguslaw_mec,jej_portret.html>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz