niedziela, 16 marca 2014

Ideał kobiecej urody w poszczególnych epokach - RENESANS: ILUZJONIZM

ILUZJONIZM II połowa XV wieku

Pojęcie „malarstwo iluzjonistyczne pochodzi od nazwy iluzjonistycznego sposobu malowania czyli najdokładniejszego oddawania złudzenia rzeczywistości – „trompe l’oeil” (okłamanie oka). W malarstwie rozwinął się on na dwóch płaszczyznach, mianowicie malarstwa sztalugowego a także ściennego. Zasada  perspektywy, stosowanie tzw. skrótów i światłocienia, by przedstawić przestrzeń, ponadto staranne wierne odtworzenie barw, przedmiotów oraz postaci znajdujących się na obrazie – to cechy malarstwa iluzjonistycznego.[1] Autentyczny  rozwój tego typu malarstwa miał miejsce dopiero w baroku i związany był nierozerwalnie z dekoracyjną architekturą tego okresu. Malarza iluzjonistycznego cechował wielki kunszt i ogromny profesjonalizm, bowiem wszelkie załamania czy krzywizny, każde precyzyjne pociągnięcie pędzla artysty, było przemyślane. Jego wirtuozami byli Andrea Mantegna, Pietro da Cortona, Giovanni Battista Tiepolo, Andrea Pozzo, Andrea del Brescianino czy Jan Gossart (Jan Mabuse).[2]


 Ideał kobiecej urody na podstawie wybranych malarzy Iluzjonizmu


Ukazaniem iluzjonistycznych ideałów piękna kobiecego będą obrazy, które wyszły spod pędzla mistrza Jana Gossarta, portret  urodziwej kobiety zatytułowany Maria Magdalena, oraz późniejszy portret młodej księżniczki Doroty a także obraz Andrea del Brescianino Wenus z dwoma kupidynami. Maria Magdalena stoi jakby za oknem, za ramką. Księżniczka Dorota stoi natomiast przed ramą, jakby była bliżej widza. Ubrana jest w bogaty, ozdobny strój,  z naszytymi perłami. W  ręce trzyma astrolabium. Jej uroda nie odbiega od wyznawanego ideału piękna kobiecego, bowiem kobieta ma lekko kręcone o kasztanowo-rudym odcieniu włosy, uczesane z przedziałkiem, zebrane do tyłu i włożone w ozdobne nakrycie głowy, duże i bystre oczy, ładnie zarysowane brwi, wydatne usta, delikatne dłonie.


Mary Magdalen[3] [4]1506-08r. Jan Gossart      
 J. Gossart, Mary Magdalen, Oil on oak panel, (1506-1508), 29x22cm, National Gallery, London


Young Princess[5] [6] 1530r. Jan Gossart
Gossart, Young Princes, olej na desce, (1530), 38x29cm, The National Gallery, London

Czarowny  obraz Wenus z dwoma kupidynami[7] namalował Andrea del Brescianino. Piękna naga Wenus[8], o pełnych kształtach, z kasztanowymi włosami, misternie uplecionymi wokół głowy wygląda imponująco. Jej duże oczy, foremny nos, cudne usta, proporcjonalnie ułożone duże piersi oraz długie i zgrabne nogi wręcz idealne są dopasowane do uznawanego wzorca kanonu urody Renesansu. Malarz bardzo realistycznie przedstawił schodzącą ze schodka nagą kobietę, która przy okazji sprawdza wygląd swego oblicza, jakby nie była pewna urody. Światłocień, perspektywa, rozważne ruchy pędzla oraz znakomita proporcjonalność ciała kobiety  to cechy charakterystyczne tego obrazu.


Venus and Two Cupids 1520 – 1525r. Andrea del Brescianino
A. del Brescianino, Venus and Two Cupids, oil on canvas, (1520–1525), 150x66cm,Galleria Borghese, Rzym


Poniżej jeszcze inny przykład malarstwa iluzjonistycznego:



Danae 1527r. Jan Mabuse
 J. Mabuse, Danae, kolor na drewnie, (1527), 114×95cm, Stara Pinakoteka, Monachium








[1]Malarstwo iluzjonistyczne. [online]. [Dostęp : 24 stycznia 2013]. Dostępny w Internecie :  http:<//www. magazynsztuki. pl/iluzjonizm/>
[2]Iluzjonizm. [online]. [Dostęp : 24 stycznia 2013]. Dostępny w Internecie : <http://blaga.pl/Iluzjonizm.html>
[3] J. Gossart, Mary Magdalen, Oil on oak panel, (1506-1508), 29x22cm, National Gallery, London, Anglia
[4] J. Gossart, Mary Magdalen, [il.] [online]. [Dostęp : 24 stycznia 2013]. Dostępny w Internecie :   http:<//www. wga. hu/support/viewer/z.html>
[5]  J. Gossart, Young Princes. Olej  na desce, (1530), 38x29cm, The National Gallery, London, Anglia
[6] J. Gossart, Young Princes. [il.] [online]. [Dostęp : 26 kwietnia 2013]. Dostępny w Internecie :    <http://d1nny. livejournal.com/?tag=national%20gallery.%20london>
[7]A. del Brescianino, Venus and Two Cupids, oil on canvas, (1520–1525), 150x66cm,Galleria Borghese, Rzym, Italia
[8]A. del Brescianino, Venus and Two Cupids, [il.] [online]. [Dostęp: 24 stycznia 2013]. Dostępny w Internecie :    http:<//www.friendsofart.net/static/images/art1/andrea-del-brescianino-venus-and-two-cupids.jpg>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz