Kora, liście i żołędzie Dębu

Dąb - to długowieczne drzewo liściaste. Występuje powszechnie w Polsce, jak i w całej Europie. W naszym kraju najczęściej spotykany jest dąb szypułkowy, choć można także spotkać dąb bezszypułkowy - w rejonach podgórskich i górach. Szypułkowy cud natury rośnie z kolei na terenach nizinnych. Dąb może osiągać naprawdę wielkie rozmiary.

Korę dębu zbiera się z młodych pni i gałązek (które mają tak od 5 do 10 lat) przed rozwojem liści, czyli następuje to pod koniec marca lub w kwietniu. Wysuszona w przewiewnym pomieszczeniu (mogą to być także suszarnie), w temperaturze około 35 stopni C może być stosowana wewnętrznie - w celu wyleczenia biegunki, nieżytów żołądka i jelit, a także i zewnętrznie w postaci okładów, nasiadówek, przemywania i płukania, by leczyć skórę, gardło, hemoroidy, egzemę, nadmierną potliwość, rany, odmrożenia, gangrenę, a także upiększać włosy. Pomocna jest również w zapaleniach narządów rodnych i przy krwawieniach menstruacyjnych. Kora dębu posiada właściwości antyseptyczne, ściągające i przeciwzapalne.


Zewnętrznie - stosuje się napar przygotowany z 20g kory (4 łyżeczki) na 1 litr wody.

Ciekawostką jest, że kora dębu znajduje się w niektórych składach płynów do higieny intymnej. Wiadomo jednak, że zdecydowanie lepsza będzie nasiadówka z prawdziwego naparu z kory niż używanie płynu ze śladową jej ilością. 

Substancje lecznicze znajdują się także w liściach oraz żołędziach.

Zmielone żołędzie służą do produkcji kawy żołędziowej, która hamuje biegunkę. Świeże liście dębu wspomagają gojenie się ran.

Przeciwwskazania:

Nie stosować kory dębu przy wysokim ciśnieniu, niewydolności serca, chorobach zakaźnych z wysoką temperaturą, a także przy rozległych oparzeniach.

BIEGUNKA

Mieszanka ziołowa przeciw biegunce

30g kory dębowej, 30g kłączy pięciornika, 20g rumianku i 20g liści malin. Zioła dobrze wymieszać. 1 łyżeczkę zalać 2/3 szklanki wody. Gotować 10 minut, potem odstawić na 10 minut pod przykryciem i następnie przecedzić. 

Pić małymi łyczkami przy biegunkach w zatruciu pokarmowym. 

Kawa żołędziowa ma dość dużo fusów, jednak jest bardzo smaczna i nie zawiera kofeiny. Ma właściwości lecznicze i dietetyczne, była stosowana od lat w medycynie ludowej.

Pierwszy przepis na kawę żołędziową:

1. Żołędzie najlepiej zebrać w październiku (nie powinno się robić tego wcześniej - gdyż żołędzie, które pierwsze spadają z drzewa są zazwyczaj robaczywe, lepiej poczekać aż spadną te naprawdę dojrzałe, bez czapeczek)

2. Żołędzie należy rozłupać tłuczkiem do mięsa/ dziadkiem do orzechów/ młotkiem. Ewentualnie występujące robaczki - odrzucić.

3. Wyłuskane żołędzie - wyługować - czyli: pomoczyć z popiołem drzewnym z drzewa liściastego, albo po prostu użyć do tego zwykłej sody. Należy zrobić to tak: 

- żołędzie zalać gorącą wodą, dodać łyżkę sody (lub popiołu w/w) i zostawić na noc;

- wypłukać i następnego dnia powtórzyć;

- znów wypłukać i na trzeci dzień zrobić to samo;

- na koniec porządnie wypłukać.

Do wody będą przechodziły taniny (koloru brązowego - gorycz), a po każdym moczeniu woda będzie coraz jaśniejsza. Im lepiej będą wyługowane - tym łagodniejszy będą miały smak.

4. Odgoryczone żołędzie zmielić, np. w blenderze - namoczone żołędzie są dosyć miękkie.

5. Wysuszyć w piekarniku nastawionym na 50 stopni C.

6. Po suszeniu ponownie zmielić.

7. Na suchej patelni uprażyć "kawę" do momentu ściemnienia. Ten zabieg ma na celu wydobycie aromatu.

8. Zaparzyć kawę :)

Drugi przepis na kawę żołędziową:

Żołędzie delikatnie rozbijamy młotkiem i wrzucamy do wody. Zagotowujemy i odstawiamy na kilka godzin do wystygnięcia. Wylewamy wodę i zalewamy nową powtarzając proces. Następnie z łupiny wyciągamy nasiona i prażymy je na patelni do momentu ściemnienia. Suszymy nasiona. Kiedy zostaną już ususzone mielimy w młynku. Zaparzamy po turecku lub w kawiarce. Jako dodatek możemy zastosować cynamon lub goździki.

Wiem, że przepisów na smakowitości z żołędziami jest więcej. Być może coś tu jeszcze wstawię takiego :)

GARDŁO I BŁONY ŚLUZOWE

Na afty - czyli bolesne owrzodzenia, opryszczki, nadżerki, anginę, zapalenie gardła - polecany jest odwar z kory dębu.
Jamę ustną można płukać odwarem z kory dębu.

Odwar z kory dębowej

Korę rozdrobnić. 

1 łyżeczkę (5 g) zalać szklanką wody (250 ml)       

20 g kory (4 łyżeczki) na 1 litr wody        

ILOŚĆ ODPOWIEDNIO DOPASOWAĆ DO POTRZEBY

Gotować 15 minut. Pozostawić pod przykryciem 15 minut, potem przecedzić. 

Stosować do płukania jamy ustnej i gardła, do okładów na oparzenia i odmrożenia. Taki odwar może też służyć do obmywania sromu i odbytu, przemywania ran i niewielkich wyprysków skórnych. Nadaje się również do nasiadówek w żylakach odbytu. Dłuższe stosowanie odwaru z kory dębowej do płukania ciemnych włosów pomaga w ich pielęgnacji, zapewnia kolor, przyciemnia także siwiznę.

HEMOROIDY, STANY ZAPALNE ODBYTU, UPŁAWY

Nasiadówki z kory dębu oraz przemywanie chorych miejsc.

Nasiadówki ok. 10-minutowe:
- nalać do wanny letniej wody (do 40 stopni C), na ok. 10 cm.
- dodać odwar z kory dębu/ rumianku
- usiąść z podkurczonymi nogami
lub
- przygotować ziołową mieszankę: po łyżeczce ziela rdestu, szałwii, kory kasztanowca, kory dębu
- zalać mieszankę 2 litrami zimnej wody i gotować na wolnym ogniu 10 minut
- przecedzić, wlać do wanny

Przemywanie chorych miejsc wacikiem albo chusteczką higieniczną nasączoną wyciągiem z kory dębu lub rumianku lub nagietka lub aloesu lub skrzypu => te zioła mają działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przyśpieszające gojenie - złagodzą podrażnienia błony śluzowej, świąd i pieczenie.

Kompres z kory dębu 

Kompres taki powinien być dobrze ogrzany. Preparat przygotowujemy gotując 1-2 łyżki posiekanej kory przez 15 minut w 0,5 l wody. Taki wywar trzeba przefiltrować i schłodzić do temperatury od 65 do 80 stopni C.

Następnie, należy namoczyć w nim kawałek jakiegoś materiału, wyżąć i delikatnie nałożyć na chorą część ciała. Kompres taki należy przykryć suchym ręcznikiem. Po trzech minutach kompres należy zmienić, gdyż pierwszy będzie już zbyt zimny. Zabiegi takie powtarzamy przez 10-30 minut, im dłużej tym lepiej. Uwaga: jeśli skóra pod kompresem staje się czerwona, należy przerwać leczenie. Dodam, że taka kuracja jest niezwykle skuteczna w przypadku hemoroidów.

NADMIERNA POTLIWOŚĆ

Kąpiel w odwarze z kory dębu i rumianku. Taką kąpiel stosujemy w chorobach skóry; egzemie, przy infekcjach grzybiczych, właśnie nadmiernej potliwości i innych.

SKÓRA

Przemywać chorobowo zmienioną skórę odwarem bądź stosować okłady lub kąpiel. Kora dębu generalnie dobrze jest tolerowana przez skórę i nie prowokuje podrażnień.

ODMROŻENIA/ GANGRENA

W przypadku gangreny stosowana jest w wielkich dawkach - kora dębu nie pozwala na zajęcie całej kończyny i hamuje postępowanie infekcji. Korę dębu używać w okładach , kompresach, do kąpieli rąk albo stóp, także w przypadku ogólnego zmęczenia - do kąpieli.

WŁOSY

Polecana płukanka z kory dębu do włosów przetłuszczających się, nadmiernie wypadających, a także w celu ich przyciemnienia. Korę dębu można zmieszać np. z pokrzywą (wzmacnia włosy, przeciwdziała wypadaniu, przyśpiesza porost włosów), liśćmi orzecha włoskiego (działa ściągająco, bakteriobójczo, grzybobójczo, pomaga przy silnym wypadaniu włosów i problemach z łupieżem), liśćmi szałwi (odżywia, leczy łupież),  rozmarynen (pobudza krążenie, działa odżywiająco, dobry dla przetłuszczających się włosów i problemach z łupieżem). Ziół, które można jeszcze dodać jest całe mnóstwo. Powolutku będę je analizować na blogu.

JAK PRZYGOTOWAĆ PŁUKANKĘ ???

-Na 3 użycia, potrzeba przygotować ok. szklanki ziół

-Do garnuszka wlać ok. litr wody i wsypać zioła, zagotować

-Trzymać mieszankę na małym ogniu przez 15-20 min, od czasu do czasu zamieszać

-Odcedzić, odstawić

-Gdy wystygnie - jest gotowa do użycia !

-Stosować na koniec mycia włosów i nie spłukiwać !

-Niewykorzystaną płukankę trzymać zamkniętą w lodówce

-Można (na bieżąco) dodać do płukanki odrobinę siemienia lnianego